موسیقی فارس–سارا صادقی: مهراج محمدی از چهره های برجسته موسیقی است که تا کنون آلبوم های «ایلا» و «بی خیال» را منتشر کرده است و تک آهنگ های بسیاری را در فضاهای مناسبتی خوانده است ، چند سالی بود که او فعالیت چشمگیری در عرصه موسیقی نداشت به گفته وی «می خواهم بعد از 6 سال سکوت خود را با انتشار آلبوم تازه ام بشکنم» به بهانه انتشار آلبوم تازه این خواننده بعد از 6 سال با وی گفت وگویی داشتیم که در ادامه می خوانید:
شما از جمله چهره های محبوب درعرصه موسیقی هستید، چه شد که 6 سال ممنوع الکار شدید؟
چندین سال بی وقفه کار کردم، این به مذاج دولتمردان خوش نیامد چون من نان را به نرخ روز نخوردم ، انتقاد ها و حرف هایی را شنیدم ولی همچنان کار خود را ادامه می دادم تا آنکه همکاران کابینه احمدی نژاد آمدند و ما را استراحت مطلق کردند. درست است که ممنوع الکاری من ثبت نشد، ولی 6 سال ممنوع الکار شدم. به قول معروف هر که از دل برود از دیده هم برود.
در دوران ممنوع الکاری چه کردید؟
یک مسئلی هست که می گویند اگر می خواهی یک هنرمند بمیرد باید او را از صحنه دورکنی ! آن دوران به سختی گذشت و تداعی خاطرات آن جز رنج چیز دیگری برای من نداشت .
فشاری که به خانوادم آمدغیر قابل جبران بود از این موضوع بسیار ناراحت هستم. اگر در آن دنیا حساب کتابی باشد و من هم از حق خود بگذرم؛ مطمئنم خانواده ام از حق خودشان نمی گذرند، چون در آن زمان روزهای سختی را داشتند، ممنوع الکاری من منفعتی برای آنها نداشت؛ نسل به نسل که جلو برویم مطمئنا این بی عدالتی روزی گریبانشان را می گیرد.
آخرین اجرایی که داشتید در چه سالی بود؟
آخرین اجرایی که داشتم سال 84 بود، در آن زمان یک هفته از حضور احمدی نژاد به عنوان ریاست جمهوری می گذشت؛ اجراهای جسته و گریخته ای داشتم و دیگر با گروه ها کار نداشتم، به مرور حضورم در عرصه موسیقی کم رنگ شد .
با این چند سال سکوتی که داشتم خیلی از تهیه کنندگان فکر می کنند که من تغییر شغل دادم و دیگر کار نمی کنم. امیدوارم دوباره با آلبوم تازه ام به عرصه موسیقی برگردم. سال 84 آلبوم تازه ام را برای مجوز به ارشاد فرستادم؛ اما بایکوت شد، سال بعد هم مجددا فرستادم باز هم این اتفاق رخ داد. در آن زمان حدود 17 میلیون هزینه آلبوم شد.
تکلیف آلبومتان که قرار بود سال 84 منتشر کنید چه شد؟
تصور می کنم با روی کار آمدن دولت جدید فضای خوبی را برای فعالیت های جدی پیش رو دارم؛ می خواهم آلبومی که سال 84 آماده کرده بودم را منتشر کنم اما با یک مشکل روبه رو هستم آن هم تهیه کننده ای است که ندارم که بیاید و هزینه های این آلبوم را به نحو احسن پرداخت کند.
آلبوم هنوز اسمی ندارد ولی از ساخته های ایلیا منفرد زاده است که حدود 14قطعه دارد و قرار است به سلیقه خودمان آهنگ های آن را حذف و اضافه کنیم.
اگر پول آلبوم را تا الان در بانک مسکن سرمایه گذاری کرده بودم قطعا الان صاحب یک مسکن شده بودم. الان کسی که می خواهد یک آلبوم تولید کند باید بیشتر از 60 میلیون تومان هزینه کند تا آلبومی با کیفیت خوب روانه بازار کند.
امیدوارم این بی سر سامانی که گریبان هنرمندان را گرفته است هر چه زود تر درست شود؛ مشخص شود بالاخره موسیقی حلال است یا حرام!
نظرتان در خصوص حضور خوانندگان تازه به عرصه موسیقی چیست؟
مطمئنا هنرمندان تازه می توانند حرف های ناگفته ما را بزنند؛ با این شرایط دیگر تصور نمی کنم که نیازی به انتشار کارهای ما باشد اگر هم باشد مستلزم هزینه های سنگین است که با توجه به تورم ها ترجیح می دهم که نفس خود و همسر و فرزندانم حفظ شود تا آنکه آثارم را منتشر کنم این زیبا تر است.
با توجه به آن که شرایط نسبت به گذشته تغییر کرده است و خوانندگان زیادی روی صحنه آمده اند؛ دوست ندارید با بازگشت خود به صحنه دیداری با طرفدارانتان داشته باشید؟
طبیعتا برگزاری کنسرت مستلزم هزینه هایی از قبیل گرفتن سالن ، تبلیغات و… است . نخستین کنسرتم را در سال 80 اجرا کردم، سه شب بود که اولین شب یک سانس، شب دوم و سوم در دو سانس با حضور جمعیت باور نکردنی برگزار شد.
اگر بخواهم مانند گذشته در سالن 500 نفره کنسرتی داشته باشم باید بتوانم تمام بلیت ها را بفروشم؛ تا به این ترتیب هزینه ها را جبران کنم. با توجه به گرانی هزینه های سالن ترجیح می دهم برای برگزاری کنسرت اسپانسری پیدا کنم.