سرپرست تیم تهیه کننده و تدوین پرونده ثبت کمانچه در یونسکو گفت: ثبت ساز کمانچه در یونسکو حاصل ساعت ها تحقیق وفعالیت جمعی از پژوهشگران است که بزودی در کنفرانس عمومی این سازمان انجام می شود.
به گزارش موسیقی فارس، داریوش پیرنیاکان سرپرست تیم تهیه کننده و تدوین پرونده ثبت کمانچه در یونسکو درباره ثبت ساز کمانچه در فهرست میراث نا ملموس یونسکو گفت: زمانی که تار را جمهوری آذربایجان _حدود 6 یا 7 سال پیش-برای ثبت در یونسکو فرستاده بود هیچ اعتراضی از سوی ایران نشده بود و آنها تار را به ثبت رسانده بودند. در یونسکو معمول است که پرونده هایی که برای ثبت می رود آن ها را به نمایندگی های کشورها ارائه می دهند و اگر نمایندگی ها اعتراضی داشته باشند این اعتراض ثبت می شود. متاسفانه در آن زمان نماینده ایران در یونسکو اعتراضی نکرده بود و آنها هم به راحتی تار را به ثبت رساندند که البته در مصاحبه هایی به این مساله اعتراض کردیم.
پیرنیاکان در خصوص دلیل انتخاب ساز کمانچه را برای ثبت در یونسکو گفت: چون کمانچه در جمهوری آذربایجان وجود دارد و آنجا هم دویست سال پیش جزو ایران بوده، تصمیم گرفتیم پرونده کمانچه را زود تر ثبت کنیم تا از اتفاق مشابه پیشگیری کنیم. از حدود یک سال و نیم پیش شروع به جمع آوری پرونده کمانچه در برای ثبت در یونسکو کردیم.
وی افزود:زمانی که کمانچه را انتخاب کردیم، آقای دکتر نظری مدیر کل دفتر ثبت آثار و احیا میراث معنوی سازمان میراث فرهنگی اعلام کردند که وقتی میراث ناملموس مشترکی وجود دارد دیگر نیاز نیست از سهمیه یک کشور استفاده شود و ما می توانستیم با جمهوری آذربایجان مشترک شویم و این را به ثبت برسانیم. در آنجا این موضوع مطرح می شد که در حروف لاتین آذربایجان با حرف« A» و ایران با حرف «I » آغاز می شود و اگر بعدا در مورد کمانچه سرچ می کردند نام آذربایجان اول می آمد. من شرط کردم زمانی ما آذربایجان را با ایران در ثبت کمانچه مشترک می کنیم که الفبایی ثبت نشود و آنها هم پذیرفتند و به محوریت ایران و شراکت کشور آذربایجان این پرونده ثبت شد.
عضو شورای عالی خانه موسیقی درباره مراحل ثبت میراث معنوی ناملموس در یونسکو گفت: در این پرونده دوستان زیادی دخیل بودند. آقای دکتر پرمون از دوستان سازمان میراث فرهنگی برای تیم ما کلاس گذاشتند و آموز شدادند که چگونه پرونده ها را جمع آوری کنند که مورد قبول یونسکو قرار بگیرد. متاسفانه نا آگاهی از این پروسه ها باعث می شود تا برخی گمان کنند که فردی پروند ای تهیه می کندو در یونسکو به راحتی ثبت می شود. کار مراحل زیادی دارد. جمع آوری پرونده بر اساس آیتم هایی است که یونسکو می خواهد که مثلا از چند کلمه بیشتر یا کمتر نباشد، به هیچ وجه مسائل سیاسی در آن وجود نداشته باشد. این آیتم ها را به تیم ما آموزش داده شد و خود آقای پرمون هم ترجمه این کار را برعهده گرفتند که بر طبق آیتم های یونسکو باشد.
وی افزود: ما باید یکساعت فیلم از چهارمنطقه که کمانچه در آنجا ساز اصلی است تهیه می کردیم. نواحی استان های آذربایجان، لرستان، ترکمن و شهر های ایران که کمانچه ساز شهری در آنجا است. فیلمبردار باید از همه این مناطق و مراحل ساخت و نوازندگی کمانچه فیلمبرداری می کرد. از کلاس ها و نوازندگان نیز فیلمبرداری شد و سپس باید روی آن نریشتن گذاشته می شد و سپس از تلخیص می شد که از یکساعت فیلم تنها ده دقیقه فیلم نیاز بود چون در کنفرانس عمومی یونسکو وقت تماشای فیلم بالای ده دقیقه را ندارند. بعد از اینکه قرار شد آذربایجان با ما شریک شود باید نیمی از این فیلم را به آنها اختصاص می دادیم. فیلمی که ما تهیه کردیم نسبت به فیلم آذربایجان بسیار دقیق تر بود. ما از یونسکو اجازه گرفتیم و فیلم 12 دقیقه ای تهیه شد که حدود 6 و نیم دقیقه مربوط به ایران و بقیه مختص کشور آذربایجان است.
سرپرست تیم تهیه کننده و تدوین پرونده ثبت کمانچه در یونسکو گفت: ما حدود چهل جلسه با تیم گذاشتیم و وقتی پرونده تکمیل شد ما آن را به میراث ناملموس سپردیم تا به یونسکو برود. در آنجا لابی های مهمی باید بشود تا کارشناسان در مورد آن نظر بدهند.
پیرنیاکان در مورد تیم همکار خودش در این پروژه گفت: تیمی که ما با آن کار می کردیم تشکیل شده بود از من، آقای دکتر پرمون، آقایان بابک خضرایی(پژوهشگر موسیقی)، مهدی فلاح صفا(نوازنده تار و مدرس موسیقی)و خانم آذر پوربهرام(پژوهشگر ) بودند که البته در ابتدای کار زحماتی هم به آقای بهروز وجدانی (پژوهشگر موسیقی) دادیم. بخاطر اینکه این تیم به این خوبی کار کرده بود آن را نگاه داشتم و بعد بلافاصله به سراغ ساز عود رفتیم و الان پرونده ساز عود هم جمع شده و فقط فیلمبرداری آن مانده که منتظر تهیه بودجه برای آن هستیم. به این دلیل ساز عود را انتخاب کردیم که بتوانیم با کشور های دیگر شریک شویم. ساز های مختص ایران را گذاشتیم تا آخر ثبت کنیم. قرار است بعد از عود سنتور را ثبت کنیم.
پیرنیاکان در باره ثبت ملی ساز های ایرانی گفت: هر کدام از این ساز ها که برای ثبت به یونسکو ارائه می دهیم باید اول ثبت ملی شود و الان کمانچه ثبت ملی هم شده است.
این مدرس موسیقی ایرانی در خصوص ثبت تار در یونسکو هم گفت: ما دوباره به سراغ ساز تار می رویم و برای ثبت آن اقدام خواهیم کرد و اگر نشد با آذربایجان بطور مشترک این کار را انجام دهیم تار ایرانی را به ثبت خواهیم رساند.
پیرنیاکان در مورد بی اطلاعی برخی رسانه ها در فضای مجازی با ثبت سازکمانچه در یونسکو گفت: متاسفانه در فضای مجازی بطوری منعکس شده است که انگار شخصی این ساز را به ثبت یونسکو رسانده است. در حالی که شخص نقشی در ثبت ساز ندارد و این مسائل قائم به یک شخص خاص نیست بلکه به نام فرهنگ و کشور ثبت می شود. همانطور که ردیف موسیقی ایرانی به سرپرستی آقای هومان اسعدی ثبت شد ولی به نام ایشان نبود بلکه به نام کشور ایران و فرهنگ ایرانی است.
این مدرس و پژوهشگر پیشکسوت موسیقی ایرانی گفت: چیزی که در روز های اخیر اعلام شد مرحله مهم و اولیه ثبت یونسکو است که کارشناسان یونسکو پرونده را بدون هیچ ایرادی پذیرفته اند و یک ماه دیگر در کنفرانس عمومی یونسکو که امسال در کره جنوبی برگزار می شود این موضوع مطرح می شود و به احتمال قوی ثبت نهایی می شود.
داریوش پیرنیاکان در پایان گفت : باید از دکتر نظری (مدیر کل دفتر ثبت آثار و احیا میراث معنوی سازمان میراث فرهنگی) تشکر ویژه ای داشته باشم که با تلاش خالصانه شان این کار را انجام می دهند و وجود ایشان غنیمت در یک جای فرهنگی است. همچنین آقای طالبیان معاون میراث فرهنگی هم کمک های بسیاری به ما کردند که جای قدردانی دارد.
منبع: فارس
