موسیقی فارس– یک کارشناس و پژوهشگر موسیقی اقوام ایران با انتقاد از اجراهایی که با عنوان موسیقی محلی ایران روی صحنه می روند ولی شاخص های این موسیقی را ندارند، از نبود نظارت کیفی در این زمینه سخن گفت.
پیمان بزرگ‌نیا کارشناس و پژوهشگر موسیقی نواحی ایران در گفتگو با خبرنگار مهر با موضوع بررسی عملکرد شورای ارزشیابی و نظارت دفتر موسیقی گفت: یکی از مهم ترین نکته هایی که باید به آن توجه کرد نظارت کیفی بر کنسرت ها و اجراهای زنده در سبک های مختلف است که من با توجه به حوزه تخصصی ام در موسیقی اقوام ایران درباره این بخش نظر می دهم.
وی با انتقاد از کنسرتی که چندی پیش در تالار وحدت تهران برگزار شد و پسوند اجرای آن «موسیقی نواحی ایران» بود، بیان کرد: آن کنسرت در عین حال که تاسف بار بود موجب شگفتی من نیز شد زیرا ذیل عنوان عنوان موسیقی نواحی از سازهای الکترونیک استفاده کردند.
بزرگ نیا ادامه داد: شاید برخی از دوستان با خواندن این مصاحبه گمان کنند من از روی حسادت چنین می گویم، اما دغدغه و بحث من درباره کیفیت اجراهای زنده با استفاده از اعتبار موسیقی نواحی ایران است. آیا درست است برای جذب چند مخاطب بیشتر از سازهایی چون گیتار و درامز ذیل عنوان موسیقی نواحی ایران استفاده کنیم؟ آیا نهاد ناظری وجود ندارد که به صورت جدی روی این موضوع کار کند؟
سرپرست گروه موسیقی نواحی «سازینه» گفت: من با این نوع اجرای موسیقی مشکلی ندارم ولی می گویم دیگر عنوان این کنسرت ها را نواحی نگذارید بلکه بگویید: کنسرت موسیقی تلفیقی. اگر موسیقی نواحی این است پس موسیقی نواحی غیر واقعی چیست؟ آیا به صرف پوشیدن لباس محلی می توانیم نام آن کنسرت را «کنسرت موسیقی نواحی» بگذاریم ؟ آیا صرف خواندن ترانه «بارو بارو» و قطعات همیشه اجرا شده این چنینی می توان به تخصصی بودن کنسرت پی برد؟
این نویسنده و پژوهشگر با اشاره به گروه «رستاک» به عنوان یک نمونه صادق عنوان کرد: «رستاک» ادعای اجرای موسیقی نواحی ندارد و با اینکه دست به کارهای تلفیقی زده اند که در آن موسیقی نواحی نقش برجسته ای دارد ولی باز هم آن را با عنوان «موسیقی تلفیقی» به مخاطب عرضه می کنند.
بزرگ نیا تصریح کرد: من نمی دانم آیا دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نظارتی روی کیفیت کنسرت ها دارد؟ کنسرت موسیقی نواحی تعاریف علمی و مشخصی دارد و همه تهیه کنندگانی که مایلند در این حوزه به اجرای برنامه بپردازند باید به مولفه های اجرای این کنسرت ها اشراف و تعهد داشته باشند. اگر دوستان بگویند اجرای موسیقی پاپ با ترانه های محلی هیچ کسی شکایت نمی کند، اما وقتی می بینیم برای جذب مخاطب با عنوان موسیقی نواحی بازی می کنند طبیعتا واکنش نشان می دهیم و از دفتر موسیقی وزارت ارشاد هم می خواهیم در این مورد توضیحاتی را اریه دهد.
وی در پایان گفت: اگر دفتر موسیقی روی نحوه اجرای صحیح کنسرت ها و کیفیت آنها دقت بیشتری داشته باشد یقینا همه گونه های موسیقی با احترام سر جای خود قرار می گیرند و برای تبلیغ خود دست به کارهایی نمی زنند که بیشتر شبیه جُنگ های خنده است. من پیشنهاد می کنم دوستانی که در این عرصه دغدغه دارند در میان همه حاشیه های فضای مجازی به عنوان «چالش موسیقی محلی» نیز فکر کنند و نیم نگاهی به آن داشته باشند.
