موسیقی فارس-منیژه گلچین از خوانندگان گروه «نوای گلچین» و خواهر بزرگتر مرجانه گلچین است که در خانواده ای موسیقی دان متولد شده است .
وی از ۱۷ سالگی فعالیت حرفه ای خود را در عرصه موسیقی آغاز کرد و تا کنون در حوزه های تئاتر وسینما هم حضور فعالی داشته است. بعد از انقلاب هیچ کنسرتی برگزار نکرد تا این که بالاخره در ۱۵ آذر ماه سال جاری به همراه «مرجانه گلچین» با نخستین کنسرت خود به صحنه تالار وحدت آمد.
به بهانه برگزاری این کنسرت با وی گفت وگویی داشته ایم که در ادامه می خوانید:
در ابتدا می خواهم از ورود خود به عرصه موسیقی بگویید ؟
من در خانواده ای بزرگ شده ام که همه اهل موسیقی بودند، پدرم ساز می نواخت و عمویم خواننده بود. این موضوع باعث شد که از سن 11 سالگی آواز را نزد استاد محمود کریمی بیاموزم.
در ادامه فعالیت هایم ، ردیف های موسیقی ملی را در هنرستان ومرکز حفظ اشاعه موسیقی آموختم. وقتی درهنرستان مشغول آموزش بودم برای حضور در کنسرت گروه حرفه ای انتخاب شدم.
بدین ترتیب در 17 سالگی برای نخستین بار به روی صحنه تالار وحدت که در آن زمان به نام تالار رودکی بود رفتم. ازآنجا فعالیت های حرفه ای خود را در داخل وخارج از کشور آغاز کردم و تا اوایل انقلاب در کشور های آمریکا ، اروپا و همین طور کشور خودم ایران فعالیت ها ی گسترده ای داشته ام.
گویا نوازندگی هم می کنید. در این زمینه توضیح دهید.
بله درست است. ساز تخصصی من سنتور است . تا 16 سالگی نزد استاد کریمی آواز را آموختم . چون عموی من خواننده فرهنگ وهنر بود همان زمان می خواستم به فرهنگ و هنر بروم وخواننده شوم،اما چون قصد داشتم به طور حرفه ای به خوانندگی بپردازم برنامه ریزی کردم که از سن 24 الی 25 سالگی به خوانندگی بپردازم.
بعد از انقلاب شرایط تغییر کرد؛ جمعی از ما را به اداره تئاتر منتقل کردند و بنابراین ورود ما به تئاتر ساده شد. با نمایش «بکت» به کارگردانی «مجید جعفری» به دنیای تئاتر وارد شدم . سپس در تالاروحدت و تالارهای دیگر به صورت بازیگر حرفه ای تئاتر ایفاگر 35 نقش بودم . طی این مدت در کنار بزرگانی چون زنده یاد خسرو شکیبایی ،هادی اسلامی ،ایرج راد و …. روی صحنه های مختلف و همین طور تالار وحدت بازی کردم.
بعد از آنکه بازیگری تئاتر را شروع کردم 4 یا 5 سال به عنوان مدیر صحنه تالار وحدت ،تئاتر شهر ،تالار سنگلج و همین طور مدیر صحنه واحد فنی تالار محراب فعالیت کردم.
پس، بعد از انقلاب نتوانستید به عنوان یک خواننده به روی صحنه بروید؟
از 17 سالگی تا 22 سالگی یعنی سال 57 در حوزه موسیقی فعالیت جدی داشتم. قرار بود با ارکستر فرهنگ وهنراجرایی داشته باشم حتی تمرین هم کرده بودم. اما وقتی انقلاب شد دیگر نتوانستم به عنوان خواننده فعالیت کنم . از آنجایی که بیان خوبی داشتم توانستم در تئاتر موفق باشم. وقتی هنری را دوست داری در شاخه های مختلف آن ورود پیدا می کنی وقطعا هم موفق می شوی واین اتفاق برای من رخ داد. افتخار می کنم که یک تئاتری هستم!
تئاتر به روی شما دریچه تازه ای را باز کرد ؛با توجه به اینکه شما همیشه به عنوان یک بانوی خواننده روی صحنه حضور داشتید ؛ قطعا تجربیاتی هم در این مقوله کسب کردید. پس می توان گفت رفتن روی صحنه برای شما آنقدر ها هم سخت نبوده است. لطفا کمی در خصوص فعالیت هایی که در عرصه تئاتر وسینما داشته اید برایمان بگویید؟
همزمان با تئاتر در سه فیلم سینمایی و تعدادی کارهای تلویزیونی بازی کردم ولی برای خودم کاری که ارزشمند باشد سریال «پهلوانان نمی میرند» اثر حسن فتحی بود .از دیگر فیلم هایی که در آن ایفاگر نقش اول بودم ؛ فیلم سینمایی «زنجیرهای ابریشمی» و «قصه زندگی» اثر زنده یاد «هادی اسلامی» بود.
چطور شد که تصمیم گرفتید دوباره به عنوان خواننده به صحنه بیایید؟
حدود ۱۰ سال پیش فضای موسیقی برای فعالیت بانوان مهیا شد. چون سالها ازفعالیت های موسیقی ام گذشته بود تصمیم گرفتم خود را به روز کنم . برای همین به کلاس استاد «حاتم عسگری» و سپس مکتب زنده یاد «محمد رضا لطفی» رفتم ودوباره آواز را شروع کردم . به این ترتیب تصمیم گرفتم دوباره به عرصه موسیقی ورود پیدا کنم.
برای سنجیدن فضای موسیقی و موفقیت در این زمینه تجربیات به روز شده ای هم داشتید؟
برای بررسی بازخورد جامعه قرار شد مرجانه گلچین با امیر حسین مدرس کنسرتی داشته باشد، متاسفانه به دلایلی این کار صورت نگرفت.
بعد از این جریانات به طور جدی در طی دو سال گروه نوای گلچین را تشکیل دادیم. به دلیل مقارن شدن با ماه صفر قادر به تبلیغ نبودیم. این موضوع موجب شد تنها در دوشب آخر قادر به بلیت فروشی باشیم . اما با این حال سالن کنسرت باحمایت مردم پر شد. الان می توانم مثل عقاب پرواز کنم.
بعد از مدتها به روی صحنه رفتید چه حسی داشتید؟
وقتی یک دختر هفده ساله روی صحنه می رود حس خاصی دارد من هنوز این هیجانات را به یاد دارم . نخستین لحظه ای که می خواهی به تماشاچی نگاه کنی برای من وحشت انگیز نیست بلکه لذت آور است .وقتی آمدم روی صحنه دوست داشتم از تک تک بانوان تشکر کنم ،من در آن لحظه احساس شعف وسرخوشی داشتم و واقعا لذت بردم از اجرایی که انجام شد.
در ادامه می خواهم از قطعاتی که برای کنسرت در نظر گرفته بودید بگویید ؛ اغلب آهنگ ها خاطره انگیز بود .انتخاب آنها برچه اساسی بود؟
آهنگ هایی چون «شهرزاد رویا» و «بردی از یادم» را برای اجرای «نوای گلچین» انتخاب کردیم که برای مردم خاطره انگیز هستند و آهنگسازان بزرگی آن ها را ساخته اند و شعرای بزرگی اشعار آن را گفته اند .
شعرمرغ سحر را استاد بهار سروده و استاد مرتضی نی داوود هم آهنگساز آن بوده است . چند قطعه هم از آهنگ های عمویم نادر گلچین انتخاب کردیم . بنا براین تلاش کردیم از قطعاتی استفاده کنیم که مردم با آن خاطره دارند. انتخاب این قطعات بر این اساس بوده است.
در بخش اول کنسرت لباس کلاسیک ورسمی بر تن داشتید ودر بخش دوم با لباسی محلی به روی صحنه آمدید انتخاب این لباس ها بر چه اساسی بود؟
من و مرجانه بسیار به طراحی لباس علاقه مند هستیم حتی برخی اوقات هم خودمان طراحی هایی انجام می دهیم . برای طراحی لباس کنسرت نوای گلچین آقای فرمانی به ما معرفی شدند و با همفکری هم نظریاتی ارائه کردیم و به توافق کلی رسیدیم. نخستین لباسی که با آن به صحنه آمدیم یک لباس کلاسیک ورسمی بود ولباس دوم محلی بود و تم ایرانی داشت .با رنگ های خاصی که در آن وجود داشت هر کسی می فهمید که مربوط به منطقه گیلان است . لباس گروه نوازندگان هم خود فرامرز فرمانی نظر دادند وطراحی کردند.
کلیپی از نادر گلچین در فضای مجازی منتشر شد موضوع این کلیپ چیست؟
دهم آذر ماه 1315جشن تولد نادر گلچین بود از این رو کنسرت را طوری برنامه ریزی کردیم که بتوانیم تولد او را جشن بگیریم. قرار بود کلیپی هم از او در کنسرت پخش کنیم که به علت مشکلات فنی این امکان فراهم نشد. این کلیپ در حال حاضردر فضای مجازی منتشر شده است که شامل صحبت ها وخاطرات و اجرای قطعه مرغ سحر است .
وسوال آخر گروه «نوای گلچین » چه اهدافی را برای آینده خود مد نظر دارد؟
انسان دوست دارد همیشه ندانسته ها را کشف کند من درباره اهداف گروه «نوای گلچین» فعلا صحبت خاصی ندارم اما قول می دهم که «نوای گلچین» در آینده با برنامه های تازه به روی صحنه بیاید.قصد داریم در چند شهرستان هم اجرا داشته باشیم. اخبار این اجراها به زودی در دسترس علاقه مندان و رسانه ها قرار خواهد گرفت.