موسیقی فارس- بنان سال 1321 وارد رادیو شد چون در خوزستان مشغول به کار بود دو سال پس از تاسیس رادیو به رادیو پیوست، او در اجراهای اولیه متمایل به شیوهی استادان قبلیاش بود ولی بعدها تحت تاثیر محیط رادیو و آموختههای بعدش از آن شیوه فاصله گرفت.
آقای احمد ابراهیمی از شاگردان بنان گفتند که بنان متی نزد ادیب خوانساری شیوهی آوازی ایشان را تعلیم دیده و خاطره ای نقل کردند که روزی به اتفاق از رادیو خارج شدیم و بنان زیر لب شروع به زمزمه آوازی کرد از ایشان پرسیدم این چه آوازیست؟ بنان گفت این [گوشهی] شهابی است که از ادیب یاد گرفتهام. (این آواز را در صفحهی 106 کتاب جویبار نغمه آورده ام که به همراه ویلن محمد میرنقیبی اجرا شده است:
نبوسیده لبش را هیچ (و) هستی به جز پیمانه (و) آن هم به مستی
نکرده دست با زلفش درازی به غیر شانه و آن هم به بازی
و یا شوشتری دهکردی که در آواز برنامه گلهای رنگارنگ شماره 251 به همراه ویلن حبیبالله بدیعی اجرا شده است:
مثل پیشتر نم زنم تیر بر نشونه بالمه چرخ اشکنا دلمه زمونه
چی کبوتر چهی تیر خرده و بالم بلینم سر کلک بلینم بنالم
همچنین کشش های آخر آواز و ساختار کلی آن خیلی وقت ها دقیقا تحت تاثیر ادیب بود یا تکرار دوبارهی مصرع شروع آواز و یا درآمد معروف خارای ادیب عینا در شیوهی آوازی بنان که بعد از رادیو شکل گرفته بود اجرا شده است.همچنین شواهدی هست که بنان به همراه مرتضی محجوبی و صبا ردیف آوازی را دوره کرده است، صفحهی ابوعطای بنان با شعر زیر دقیقا از ردیف ابوعطای صبا میباشد.
کسی که روی تو دیده است حال من داند که هرکه دل به تو پرداخت صبر نتواند
هر آفریده که چشمش بر آن جمال افتاد دلش ببخشد و بر جانت آفرین خواند
آقای تاجبخش خواهرزادهی استاد بنان که ویلن را نزد صبا آموخته نقل کرده است که طراحی شعر زیر که بنان در هنرستان تدریس میکرده از استاد صبا است:
من خرابم ز غم یار خراباتی خویش میزند غمزهی او ناوک غم بر دل ریش
گر چلیپای سر زلف زهم بگشاید بس مسلمان که شود فتنهی آن کافر کیش
-آموختههای بنان از روحاللهخالقی:
بنان در مصاحبهای گفته است من زیاد با کلنل [وزیری] کار نکردهام تحت تاثیر و در ارکستر او بودهام اما از او تعلیم ندیدهام، از سال 1321 با خالقی آشنا شدم، البته وقتی او را دیدم خوانندهی تازه کار نبودم اما شهرتم را مدیون او هستم خیلی چیزها از او یاد گرفته ام روش خوانندگی در ارکسترهای بزرگ را از او آموختهام و هرچه در چنته داشت به من میآموخت.
آثار مشکلِ هارمونیزه شده و مُد گردیهای غیرمعمول و پیچیده مانند حالاچرا، میناب، مصیبتنامهی عشق و خصوصا ترانهی خاموش حاصل همکاری بنان با خالقی است که به بهترین وجه اجرا شده است. به نظر میرسد هیچ هنرمندی به اندازهی خالقی روی بنان تاثیر نداشته و ارتباط روحی و علاقهی بنان به خالقی به حدی بود که بنان بعد از فوت خالقی کم کم از خوانندگی رادیو کنار کشید و دیگر برنامهای ضبط نکرد.
شهرامآقاییپور 14 اسفند 97