مردم حق دارند کارهای پاپیولار گوش کنند

موسیقی فارس- لی لا رضایی: تولید کننده و مدیر فروش موسسه فرهنگی هنری رهگذر هفت اقلیم گفت: در حوزه ای که فعالیت می کنم متاسفانه مخاطب دیگر دل و دماغ هیچ کاری را ندارد و حق دارد که به جای گوش دادن به کارهای غیرتجاری به موسیقی پاپیولار توجه کند.
سپهر سعیدی با اعلام این مطلب گفت: با توجه به شرایطی که در جامعه حاکم است این حق را به مردم می دهم که به سمت کارهای پاپیولار گرایش داشته باشند و از کارهای جدی تر دوری کنند. وارد مقوله نقد نمی شوم ولی لازم است بگویم که طیف مخاطب ما روز به روز باریکتر از قبل می شود. مثلا هم اکنون مشغول کار بر روی آلبومی در دست انتشار با عنوان «راز» اثری از هوشیار خیام و بامداد افشار هستیم که براساس موسیقی بلوچستان و در فضای موسیقی مدرن تولید گردیده ، فکر می کنید این آلبوم چقدر می تواند مخاطب داشته باشد؟ قطعا بسیار اندکتر از موسیقی پاپیولار!
وی افزود: آلبوم «سوی ایرانی جز» از ماهان میرعرب یک اثر بسیار جذاب در سبک جاز بود و از آن به عنوان بهترین آلبوم جازمدرن در دنیا یاد شد اما چرا در ایران برایش اتفاقی نیفتاد و کسی آن را نشنید؟ چون فضای موسیقی جدی در حاشیه قرار گرفته است. کشور ما کشوری صاحب نام در عرصه موسیقی است اما مردم ما موسیقی ای گوش می کنند که سه سال بیشتر دوام ندارد.
سعیدی با بیان اینکه سلیقه مردم پرورش داده نشده است تاکید کرد: اگر سلیقه مردم پرورش داده شود، هرکس بسته به سلیقه ای که دارد، موسیقی را انتخاب می کند . مثلا در فرانسه موسیقی پاپ جاری است اما وقتی در سبک جازیا موسیقی ملل کنسرتی برگزار می شود، به همان اندازه پاپ مخاطب دارد. این در حالی است که طیف گسترده ای از مخاطبان موسیقی ایران در حال حاضر از یک نوع خاص موسیقی را انتخاب و گوش می دهند. شده ایم مثل مورچه ها و فقط همدیگر را تعقیب می کنیم. هیچ کس سعی نمی کند موسیقی دیگری را در سبک و سیاقی متفاوت تر گوش کند.متاسفانه مخاطبان موسیقی در ایران تک بعدی شده و وهمگی یک نوع موسیقی گوش می دهند.
سپهر سعیدی افزود: ایران هم مثل هند کشوری صاحب موسیقی است اما اگر راجستان موسیقی و موسیقی دان صادر می کند ما فقط مصرف می کنیم. چون اینجا فقط و فقط از یک نوع موسیقی حمایت و استقبال می شود و آن هم پاپ است و پاپ است و پاپ!
وی درپاسخ به اینکه آیا به موسیقی پاپ می توان از موسیقی مصرفی یاد کرد گفت: من نام این موسیقی را مصرفی نمی گذارم ولی اگر گوش دادن به سک سبک موجب شود از سبک های دیگر غافل شویم خطرناک است. من شخصا اگر از موسیقی التون جان لذت می برم در کنارش با شنیدن موسیقی ایرانی لذت می برم چون خودم را به یک نوع موسیقی و شنیدنش محدود نکرده ام.
این تولید کننده موسیقی گفت:در حالی که همه ، تقصیرات را گردن دولت می اندازند به نظر من این دولت نیست که مقصر است بلکه مقصر تفکر حاکم بر تولید موسیقی در کشور است . الان در جامعه ما همه اهالی موسیقی میل به پاپ دارند حتی کسانی که از محضر استادان بزرگ کسب فیض کرده اند.چون همه داریم از جریان اصلی که همانا پاپ است پیروی می کنیم. این بحث لازم است مورد موشکافی قرار بگیرد چون اگر بخواهیم آینده نگری کنیم نمی شود تک قطبی بود.
وی خاطرنشان کرد: در حالی موسیقی ایران در دنیا جایی ندارد که مثلا تارکان خواننده ترک ویترینی در اروپا و آمریکا دارد .ما با وجود 80 میلیون جمعیت و 80 میلیون سلیقه چرا نباید این جایگاه را در جهان داشته باشیم و بر فرض از کنسرت فلان خواننده که حتی خارج از ایران هم مخاطب دارد این مخاطب صرفا مخاطب ایرانی است و فقط در ایران استقبال شود؟ پس بازار بین المللی را برای موسیقی پاپمان نداریم. این اتفاقی است که فقط در ایران می افتد و نه در هیچ جای دیگر از دنیا!در میان ایرانیانی که این جایگاه را در جهان دارند فقط می توانم از تعداد معدودی از خوانندگان لس آنجلس نشین نام ببرم.
سعیدی همچنین گفت: با وجود مدیاها و شبکه های اجتماعی مختلف هر خواننده معرف خود است و نیازی به رسانه های دیگر برای معرفی خود ندارد. به همین دلیل موسیقی پاپ رو به تباهی است. در این بین مدت زمانی که یک خواننده مطرح است و می تواند روی بورس باشد نهایتا سه سال است و بعداز آن به دست فراموشی سپرده می شود . چنین چیزی نیازمند آسیب شناسی است. چون هنر را نباید در قالب مصرف و مصرفی شدن گنجاند. هنری، هنر است که ماندگار شود! صرف اینکه کسی روی سن برود و ژانگولر بازی در آورد برای خواننده شدن کافی نیست.