موسیقی فارس_سهنداینانلو: «امل مثلوثی» یک خواننده زن تونسی الاصل است که در بحبوحه «بهار عربی» و به خاطر خواندن قطعه ای به نام Kelmti Horra در بین معترضین به «صدای انقلاب تونس» مشهور شد. پس از آن دوران بود که «امل» به عنوان نخستین خواننده عرب‌زبان در مراسم اهدای جایزه نوبل به اجرای آواز پرداخت و تاریخ ساز شد. او در سال ۲۰۱۵ به ایران سفر کرد و در جریان ساخت فیلم مستند «آواز بی سرزمین» با آیت نجفی همکاری کرد، او حتی در ایران به روی صحنه هم رفت و به صورت سولو و زنده آواز خواند. امِل اخیرا قطعه معروف و محبوب سلطان قلبها را نیز با ترانه ای عربی، در تونس اجرا کرده که موجب برانگیختن تحسین ایرانی‌ها نیز شده است. او در پاسخ به سئوالات من می‌گوید عاشق فرهنگ ایرانی است و مانند اکثر توریست‌هایی که به کشورمان سفر می‌کنند تحت تاثیر مهمان نوازی هم‌وطنان ما قرار گرفته، اما آنچه جالب است آشنایی نسبی او با طبیعت و تاریخ ایران است.
نظر شما را به خواندن این گفتگو جلب می‌کنم.
بدون مقدمه می‌پرسم؛ چطور شد که ایران و زبان فارسی را انتخاب کردی؟
از مدت‌ها قبل عشق زیادی به ایران حس می‌کردم، به مناظر طبیعی، کوه ها و فرهنگ ایرانی علاقه بسیاری داشتم، خصوصا فیلم‌های کیارستمی و پناهی مرا تحت تاثیر قرار داده بود و مجذوب قصه ها و موسیقی ایرانی شده بودم. اما هیچگاه فکر نمی‌کردم که بتوانم یک آهنگ ایرانی را بخوانم تا اینکه با «آیت نجفی» آشنا شدم و در تولید فیلم مستند «آوازِ بی سرزمین» شرکت کردم. این فیلم فرصت فوق العاده ای به من داد تا بتوانم با موزیسین های ایرانی کار کنم و حتی بتوانم به فارسی آواز بخوانم (شبهای تهران)و اولین زنی باشم که پس از انقلاب برای نخستین بار روی صحنه تک‌خوانی می کند.
به نظر می رسد ایران را به خوبی می شناسی، می‌توانم بپرسم چند بار به کشور ما سفر کرده ای؟
فقط یک بار، اما برای سفر دوباره به ایران لحظه شماری می‌کنم.
وقتی در ایران بودی چه حسی داشتی؟ تجربه سفر به کشور ما چطور بود؟
خدای من! می دانید من فقط آرزو داشتم کوه های ایران را ببینم اما نه تنها موفق به دیدن مناظر کوهستانی شدم بلکه شانس این را داشتم که تمام تهران را ببینم. البته دیدن تهران بدون کمک نادیا (دوستی که پس از کنسرت با وی آشنا شدم) امکان پذیر نبود. باورتان نمی شود او سخاوتمندانه مرا به خانواده خودش معرفی کرد و من را به خانه خود برد. به قدری تحت تاثیر قرار گرفته بودم که حتی تاریخ بلیت هواپیما را هم تغییر دادم که بیشتر در ایران بمانم. یکبار هم ساعت چهار صبح برای سفر به اصفهان به ترمینال رفتم تا سوار اتوبوس شوم ولی بلیت اتوبوس برای ساعت ۷بود و من ترسیده بودم، اما با کمال تعجب مردم به راحتی تلفن خود را به من قرض می‌دادند تا بتوانم با دوستانم تماس بگیرم.
ما به مهمان نوازی معروف هستیم.
این میزان از مهمان نوازی و مهربانی برای من شگفت آور است و واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم.
اما همانطور که می‌دانی ما مشکلاتی هم در ایران داریم، برای مثال زنان اجازه آواز خواندن ندارند. فکر می کنی اگر یک زن ایرانی بودی، باز هم دوست داشتی که یک آوازه‌خوان باشی؟
معلوم است که دوست داشتم خواننده باشم، هرچند که این ممنوعیت واقعا مایه ناراحتی است. قبلا هم این مساله را می دانستم ولی زمانی کاملا متوجه این موضوع شدم که وارد پروسه تولید فیلم «آواز بی سرزمین» شدیم. باید بگویم به طرز معجزه آسایی توانستم در آن پروژه در کنار دو خواننده فرانسوی و دو خواننده زن ایرانی به نام های «پروین نمازی» و «سارا نجفی» (خواهر آیت نجفی) اجرا داشته باشم و این بسیار عالی بود.
از نتیجه آن فیلم راضی هستی؟
بله کاملا، آن فیلم برای من یک تجربه فوق العاده خوب بود و باعث شد نکات زیادی در مورد ممنوعیت آواز زنان در ایران را درک کنم.
به تونس برویم! در بحبوحه «بهار عربی» بود که قطعه Kelmti Horra را خواندی و بلافاصه از طرف مردم معترض لقب «صدای انقلاب تونس» را گرفتی. در آن روزها چه احساسی داشتی؟
این که مرا با فعالیت ها و کارهایی که کرده ام بشناسند فوق العاده بود. سعی می‌کردم بسیار فروتنانه به موقعیتم افتخار کنم، آخر می‌دانی! این نهایت رویاهای یک موزیسین است که آثارش مورد احترام و علاقه مردم باشند.
بحران کرونا زندگی هنرمندان در ایران را تحت تأثیر قرار داده است، وضعیت موزیسین‌های تونسی چطور است؟ آیا دولت شما تصمیمی برای کمک به آن‌ها گرفته؟
راستش را بخواهی در طول این بحران، دولت تونس چندان کمکی به هنرمندان ما نکرده، حقیقتا برای حمایت از هنر به اقدامات بیشتری نیاز داریم. البته هنرمندانی هستند که در حال تلاش‌اند ولی به فعالیت های مثبت بسیار بیشتری نیازمندیم.
بیش از این خسته‌ات نمی‌کنم و به عنوان سئوال آخر می‌پرسم؛ اگر شرایطش پیش بیاید آیا دوست داری دوباره به کشور ما سفر کنی؟
حتما! رویای من این است که به شیراز بروم و به جنوب ایران سفر کنم. شما در ایران میراث شگفت انگیز از معماری و آثار فرهنگی دارید که همگی فوق العاده هستند. بی پرده می‌گویم؛ سفر به ایران بهترین سفر من در تمام عمرم بود.
امل مثلوثی، ممنون از وقتی که به ما دادی، به امید دیدار در ایران
امیدوارم به زودی!
