تنها صدا نيست که می ماند

موسیقی فارس-چرا شجريان اين قدر در ميان مردم ايران محبوب است؟ او را بی شک می توان محبوب ترين هنرمند معاصر ايران لقب داد. هرجا که او حاضر است، بايد ازدحام و رفتار مردم بخصوص جوانها را با او ديد تا از ميزان محبوبيتش آگاه شد. زنده ياد فريدون مشيری که موسيقی سنتی ايران را خوب می شناخت، ترانه های ماندگاری برای خوانندگان بسياری از جمله خود شجريان ساخته و با او دوستی نزديکی داشت، در جايی به نقل از زنده یاد دکترحسين عمومی رديف دان و آواز شناس برجسته می نويسد:
آواز خوان ايرانی بايد چهار ويژگی اساسی داشته ياشد: اول صدای زيبا و شش دانگ و آموزش ديده، دوم دانش آوازی، رديف دانی و مناسب خوانی، سوم آشنايی کامل به ادبيات و بخصوص شعر ديروز و امروز ايران و چهارم ادای درست و معنی دار کلماتی که به آواز می خواند. در تاريخ معاصر ايران تنها خواننده ای که همه اين چهار ويژگی را بطور کامل در خود جمع دارد، محمد رضا شجريان است.
اما محبوبيت شجريان تنها به اين چهار شرط خلاصه نمی شود. اينجا می توان گفت که “تنها صدا نيست که می ماند!” مردم آواز خوان خود را از آنجا اين چنين دوست دارند که در پنجاه سال فعاليت حرفه ای خود هيچ گاه در کارزار فرهنگی تنهايشان نگذاشته است. برای ارزشهايی که به آن اعتقاد دارد، ايستادگی کرده و در اين راه پا پس نکشيده است. خود را آسان به ثروت و قدرت و شهرت نفروخته است و خلاصه در عمر ٧٤ ساله اش زبان حال مردم بوده است. به بخشی از گفت و گويش با روزنامه اعتماد که چند سال پيش چاپ شده، توجه کنيد: ” من تحت هيچ شرايطی اجازه نمی دهم که هيچ دولتی يا هيچ سازمانی بخواهد از من سوء استفاده کند و مرا زبان خودش بداند. من زبان مردمم هستم و با مردم زندگی مي کنم، مردمی که در طول تاريخ درد کشيده و زندگی کرده اند، اما هويت شان را حفظ کرده اند.