موسیقی فارس-مجید احمدی نیا: دهم بهمن، وعده‌ی کیهان کلهر و گروه چهارنفره‌اش بود با مردم سیستان و بلوچستان، در یک کنسرت رایگان که به جان و مال‌باختگان سیل اخیر در این استان تقدیم شد.
سالن فردوسی دانشگاه سیستان و بلوچستان محل برگزاری این کنسرت بود.
همه چیز مرتب بود و مردم از یک ساعت پیش از زمان موعود، مقابل سالن جمع شده بودند، چیزی که در سایر شهرستان‌ها شاید دیده نشود.
بلیت‌ها چک می‌شدند و طنز غمگین کنسرت اینجا بود که خانم‌ها در بالکن و آقایان در همکف باید به تماشای کنسرت یکی از اساتید موسیقی ایرانی بنشینند.
با تأخیری نزدیک به یک ساعت، در میان تشویق‌های بی‌وقفه‌ی مردم، گروه به روی صحنه آمد. قبل از اینکه سازها کوک شوند، صدای گرم کلهر از خوشحالی‌اش می‌گفت که بالاخره محقق شد که در زاهدان اجرا کند و البته سیل سیستان و بلوچستان را فراموش نکرد و کنسرت را به جان‌باختگان و مال‌باختگان این حادثه تقدیم کرد.
کنسرت، در همایون با پیش‌در‌آمدی از علی بهرامی‌فرد شروع شد، بین هر دو قطعه، تکنوازی‌ای اجرا می‌شد. بعد از «پریشانی» آذرپیرا، چهارمضراب بیداد کلهر بود و سپس، تصنیفی با کلام جهانبخش پازوکی و تنظیم کیهان کلهر روی یک ملودی فولکلور کرمانجی اجرا شد.
پیش از تکنوازی کلهر که قرار بود به «طرقه» برسد، نوید افقه با هنرنمایی چند دقیقه‌ای‌اش، تماشاگران را بارها به وجد آورد که بر خلاف سکوتی که در طول کنسرت در سالن حاکم بود، (جز صدای چند نوزاد و کودک که مانند تأخیرهای پیش از کنسرت، جزئی از هر برنامه شده‌اند)، او را چند بار و چند دقیقه تشویق کنند.
طرقه، قطعهء معروف کیهان کلهر که سال‌ها پیش در آلبوم «شب، سکوت، کویر» محمدرضا شجریان، آن را اجرا کرده بود، حسن ختام این کنسرت شد.
مردم منتظر عکس گرفتن با اعضای گروه در سالن و لابی منتظر مانده بودند و اما آن‌ها عجله داشتند که پردگیان باغ سکوت زودتر به بیرجند برسد.
پ.ن:
رایگان بودن این کنسرت، آن هم در استان محرومی مثل سیستان و بلوچستان البته که اقدام پسندیده و مهمی بود که در ادامه‌ی راه سایرین از جمله شجریان بود که سال‌ها پیش، چند شب کنسرت برای مردم جنوب تهران اجرا کرد.
اما با نگاهی به کسانی که به کنسرت آمده بودند، می‌شد فهمید اگر کنسرت رایگان نمی‌بود هم این جمعیت می‌آمدند. یعنی عملاً آن قشری که نه دسترسی به اینترنت دارند و نه تلفن و …، با وضعیتی که در شهر مشاهده کردم که خبری از بنرها و اطلاعیه‌های کنسرت رایگان هم نبود، بسیار بعید است که از این کنسرت رایگان که برای آن‌ها اجرا می‌شود باخبر شوند.
کنسرت‌های رایگان در مناطق محروم، ایده‌ی جالب و بسیار خوبی‌ست، به شرط آن‌که نواقصش برطرف شود تا اقشار محروم، بتوانند بیشتر از این برنامه‌های هنری استفاده کنند.
پ.ن. ۲: من هنوز به پسرک ده ساله‌ای فکر می‌کنم که آمد روبروی من و پشت به سن، ایستاد و گفت: از صبح، دنبال پنج تومن‌م که برای مامانم قرص بخرم، هیشکی نداشت، تو داری؟
و هنوز به این فکر می‌کنم که…
