موسیقی فارس- محمدرضا ممتازواحد: درخصوصِ اهمیتِ مقولهی مهمی چون «مدیریت» و بهویژه «مدیریت هنری»، بایستی متالمانهتر اندیشید. اینکه در حوزهی مدیریت (بهطور اعم) و مدیریت هنری (بهطور اخص)، مباحث مهمی چون “مدیریت ریسک”، “مدیریت بحران” و بهویژه “مدیریت منابع انسانی” تا به چه اندازه مورد توجه قرار گرفته و درصدِ بسیاری از موفقیتها یا شکستهای یک مدیر هنری، تا چه میزان بهمواردِ یاد شده، مربوط و مرتبط است.
بهزعم راقمِ این سطور، هر شخصِ فعال و موثر در جامعه موسیقی کشور باید خودجوش جهت بسط و تامینِ فضای اقتصادی و صیانت از امنیت آن اقدام و کوشش نماید و این مهم در مواجهه با یک مدیر هنری، بهمنزلهی رسالتی انکارناپذیر است که قطعاً در میزانِ موفقیت او، نقش بسزایی خواهد داشت.
حال سنجهی تمامیِ مواردِ فوقالذکر تا حد زیادی، خدمات و زحماتِ مدیرانِ هنریِ سرشناسی چون «رضا مهدوی»، «شهرام صارمی»، «سیدعباس سجادی» و…. را آشکار و مبرهن خواهد ساخت. مدیرانی که در زمان مسئولیتشان در “حوزه هنری”، “فرهنگسرای ارسباران” و “فرهنگسرای نیاوران”، موجد و موجبِ پویایی و جنبشی شدند که کانونِ توجه عام و خاص واقع شد.
مسئولانی که نام محلِ کارشان را بر سر زبانها انداختند و با اینکه در حال حاضر هیچکدامشان در مراکزِ مذکور مسئولیتی ندارند ولی باز هم اسامی آنان بهمیان میآید.
البته شایان ذکر است امثالِ رضا مهدوی، شهرام صارمی، سیدعباس سجادی و…. نیز با وجود خدماتشان، قطعاً با شکستها و ناکامیهایی مواجه شدهاند و بررسی و تحلیلِ «نقاط قوت» و «نقاط ضعفِ» عملکردِ مدیریتی ایشان – آنهم در بازه زمانی تقریباً بیش از دو دهه فعالیت و پرکاری – و البته با آن صراحتی هم که از هریک از آنان سراغ داریم، خود کتابِ مستند مدیریتی را شامل خواهد شد.
و اما فرهنگسرای نیاوران تا قبل از مسئولیتِ سیدعباس سجادی نیز وجود داشت و هنوز هم وجود دارد و ضمن احترام فراوان به خدمات و زحماتِ پیشینیان و پسینیانِ وی، پاسخِ این پرسش بسیار مهم است که چه شد که پس از تفویضِ مسئولیتِ او، فرهنگسرای نیاوران، کانونِ بیشترین اتفاقات ادبی و موسیقایی پایتخت شد؟!….
شایان ذکر است، غرض از برشماری اسامی مدیرانِ یاد شده و مراکز فوقالذکر، خدایناکرده نادیدهانگاشتنِ سایر مدیرانِ هنری و موسیقی کشور و دیگر مجامع و محافل فرهنگی ایرانزمین نیست بلکه نامبردگان، بهعنوان مصادیقِ موفقی در حوزهی مدیریت هنری میباشند که نگارنده از دیرباز، شاهدِ زحمات و خدمات آنان بوده است.1
حسنختامِ این نوشتار، یادداشت مرحمتی “شهرام صارمی” (مدیریت پیشینِ آفرینشهای هنری و موسیقی فرهنگسرای ارسباران) است که بنا بهدرخواستِ راقم این سطور، قبول زحمت یافت. در این یادداشت، صارمی بهعنوان یک مدیر هنری، چند سطری را راجع بهیک مدیر هنری دیگر یعنی سیدعباس سجادی نگاشته است:
«سیدعباس سجادی، هنرمند و مدیرِ هنری لایقی است که طی چند دهه، خدمات فراوانی را در عرصهی فرهنگ، هنر و ادبیات در کارنامهی بسیار وزین خود ثبت کرده است.
وی در مقاطعِ مختلفی از زندگی هنری خود عهدهدارِ پستهای مدیریتی مهمی همچون: مدیر امور موسیقی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، مدیرعامل موسسه نغمه شهر، رئیس فرهنگسرای نیاوران و…. بوده که در این مقاطع، اتفاقاتِ بسیار ارزشمندی رقم خورد.
سیدعباس سجادی شاعر، ترانهسرا، منتقد ادبی و یک کارشناسمجری تمام عیار و منحصربهفرد و مسلط بهظرایفِ ادبیات و موسیقی ایرانی و آواز است.
وی از جوانی فعالیتهای فرهنگی و هنری خود را با سرودن شعر و ترانه آغاز کرد و در همین راستا، مجموعههایی از اشعارش منتشر شد.
ایشان از بنیانگزارانِ کانونهای ادبی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران بوده که نقش بسزا و غیرقابلانکاری را، در پیشبردِ فعالیتهای ادبی شهر تهران و معرفی استعدادهای جوان در این حوزه داشته است.
تسلط فراوان وی در حوزه موسیقی و ارتباط نزدیکِ او با هنرمندانِ شاخصِ این هنر باعث شد تا در مهمترین اتفاقات موسیقی بهعنوان مجری و داور حضور داشته باشد که در این خصوص میتوان بهمجموعه برنامههای تلویزیونی دستان و بسیاری از بزرگداشتها، نشستهای موسیقی، آیینهای افتتاحیه و اختتامیه جشنوارههای موسیقی و داوری جشنوارههای مختلف موسیقی و ادبی اشاره کرد.
“آوای دوست”، عنوانِ برنامهای بود که در دوره مدیریت امور موسیقی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران توسط ایشان طراحی و در حدود ۱۵ برنامه با محتوای تجلیل، تکریم و نکوداشتِ استادانِ طراز اول موسیقی ایران ازجمله: جلیل شهناز، علی تجویدی، ابراهیم قنبریمهر، فرامرز پایور، محمد اسماعیلی، حسن کسایی و…… با حضور حداکثریِ استادان و پیشکسوتان و اهالی موسیقی برگزار شد.
همچنین در این دوره، آثار ارزشمندی از جمله ردیف موسیقی دستگاهی ایران بهروایت استادحسن کسایی تولید و بهجامعه موسیقی ایران تقدیم شد.
سیدعباس سجادی علاوه بر فعالیتهای یاد شده، بهفراگیری آواز نزد استادعلی جهاندار و هنر ساختِ سازِ سهتار نزد استادبیاض امیرعطایی نیز اهتمام داشته است. فعالیتهای اجرایی، مدیریتی و خدماتِ شایانِ ایشان بهجامعه موسیقی، مانع از آن شده است که آنطور که در توان دارد و بایسته است، بهفعالیتهای شخصی خود بپردازد.
سجادی در تمام دورهها بهعنوان یک حامی جدی و معنوی فعالیت کانون موسیقی فرهنگسرای ارسباران ایفای نقش نموده است.
از آخرین فعالیتهای ارزشمند و بیادماندنی ایشان در فرهنگسرای نیاوران، مدیریت، هماهنگی و اجرای مراسم اهدای پارتیتور “نِینوا” اثر جاویدانِ استاد حسین علیزاده به موزهی موسیقی ایران بود.
با آرزوی سلامتی و موفقیتهای هرچه بیشتر برای سیدعباس سجادی نازنین – شهرام صارمی، امرداد ۱۳۹۹».
پینوشت:
۱. از جملهی کانونهای فعال در عرصه موسیقی میتوان به”فرهنگسرای ولا” در شهرری اشاره داشت که توسط تیم ادارهکنندگان موسیقی آن فرهنگسرا بهویژه «حسن علینژاد» و با عنایتِ استاد «محمدابراهیم ذوالقدر» منشاءاثر بوده است. همچنین “فرهنگسرای بهمن” واقع در میدان بهمن که در یک برههی زمانی، کانونِ اتفاقات ادبی بود بهویژه با حضور شخصیتِ تاثیرگذارِ «سهیل محمودی»، که برگزاری جشنوارهی ادبی “شبهای شهریور” از جمله مصادیقِ بارزِ نشو و نمای فرهنگی- ادبی در کانون مذکور بود. غیر از ساز و کارهای سازمانی و ارگانی، درخصوص مؤسسههای خصوصی فعال در حوزهی موسیقی میتوان به “مؤسسه آوای مهربانی” و “مؤسسه رادنواندیش” نیز اشاره داشت و در خصوص افراد حقیقی و فعالانِ فرهنگی در عرصهی جنبشهای موسیقایی میتوان از «علی دهباشی»، «علیرضا امینی» و…. یاد کرد که در این میان عزیزانی چون «علیرضا پورامید»، «میرعلیرضا میرعلینقی» و…. نیز، پیوسته مشارکت داشتهاند. از نهادهای صنفی نیز میتوان به “خانه موسیقی” اشاره کرد که البته نامِ «حمیدرضا عاطفی» در این میان بیشتر شایان یادآوری است.
۲. یادداشت مرحمتی شهرام صارمی به محمدرضا ممتازواحد جهت نگارش نوشتار فوق (امرداد ۱۳۹۹).