موسیقی فارس-سارا صادقی: پیمان سلطانی گفت: توانایی اجرای نوازندگان ارکستر سمفونیک غیرایرانی، به طور مثال ارکستر فیلارمونیک ارمنستان با نوازندگان و ارکسترهای ایران قابل قیاس نیست. متاسفانه یا خوشبختانه آنها بسیار تواناتر هستند.
پیمان سلطانی ( موسیقیدان، نوازنده و رهبر ارکستر) موزیسینهای ایرانی را نقد و از نبود حاشیه امن برای فعالیت هنری انتقاد کرد.
کیفیت پایین و نبود حاشیه امن
پیمان سلطانی با اشاره به اینکه منکر کیفیت پایین نوازندگانمان نیستم گفت: اعتقاد دارم خارج از کشور نوازندگان از نظر لحن، آوا و تلفظ به استاندارد بینالمللی نزدیکتر هستند. همچنین کیفیت ضبط هم آنجا بهتر است و البته حاشیهای هم هنرمندانشان را تهدید نمیکند.
چارهای جز این برایم نمانده است
وی افزود: ترجیح میدهم خارج از کشور در فضایی آرام آثارم را ضبط کنم. معتقدم آنجا موضوع با موسیقی شروع و با موسیقی تمام میشود. دوست دارم به عنوان موزیسین از هزینه و زمانی که صرف این کار میکنم، نتیجه بهتری بگیرم. البته باید اعتراف کنم: به هیچوجه دوست ندارم هنرم و سرمایهام را جایی خارج از ایران ببرم اما چارهای جز این برایم نمانده است.
اثر باید تداعیکننده خاک و خانه باشد
این نوازنده در خصوص هویت ملی اثر توضیح داد: اثر باید ریشه در فرهنگ سرزمین داشته باشد و تداعیکننده خاک و خانه باشد. یک اثر هنری نمیتواند چندگانه باشد. هویت ملی که از آن دم میزنم با نژادپرستی تفاوت دارد: بحث بر سر فرهنگ زیستی است.
وی در پایان افزود: ما در ایران تحت شرایط خاص فرهنگی، اقلیمی، تاریخی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی رشد کردهایم و شکل گرفتهایم. زبان ما، تمام شاخصههای فرهنگ این مرز و بوم را دارد. به همین دلیل شعر کلاسیک ایرانی هنوز در عین آن که به گذشتهای دور باز میگردد، معاصر است و جایگاه جهانی دارد، ولی موسیقی ایرانی نتوانتسه جایگاهی درخور بیابد چرا که در بسیاری از مواقع، با زبان خاص خود سخن نمیگوید.