موسیقی فارس_سارا تقی نژاد: “الحق که شیر مادر حلالتان باشد!” این بخشی از گفته های پیرمردی اردبیلی است که برای دیدن کنسرت گروه رستاک راه درازی را پیموده بود تا اجرای به قول خودش این عصاره فرهنگ ایرانی را از نزدیک ببیند. پیرمرد فارسی را با لهجه شیرین ترکی صحبت میکرد ولی در جواب پرسشم که گفتم پدرجان چرا دوستشان دارید؟ گفت مگر میشود دوستشان نداشت؟ اینها فرزند این خاکند، برای این خاک خون داده ایم. حالا این بچه ها روی صحنه تالار وحدت از کشور دفاع میکنند، کار اینها قیمت ندارد.
۱۷و۱۸ آذر ماه ۱۳۹۸ تالار وحدت میزبان هواداران گروه موسیقی رستاک بود تا در کنار هنرمندان محبوبشان بار دیگر شبهای خاطرهانگیزی را بسازند.
گروه رستاک که با ۲۲سال سابقه، یکی از دیرپا ترین مجموعههای هنری ایران به حساب میآید که با سرپرستی سیامک سپهری در دو شب متوالی اقدام به برگزاری کنسرت در محل تالار وحدت تهران نمود که بلیت های هر دو شب(با وجود قطعی دو هفتهای اینترنت) چند روز مانده به اجرا به اتمام رسید تا بازهم متوجه ارزش و اهمیت رستاک در بین ایرانیان شویم.
رستاکیها با اجرای قطعه کُردی “وهار” برنامه را آغاز کردند که با هنرنمایی جالب توجه بهزاد مرادی، مجید پوستی و امید مصطفوی سالن به وجد آمد و از همان دقایق نخست تشویق و همراهی حاضرین در سالن آغاز شد و تا لحظات آخر با انرژی هرچه تمامتر ادامه یافت.
قطعاتی که گروه برای اجرا در تالار وحدت انتخاب کرده بود ترکیبی از فرهنگها و اقوام مختلف ایرانی بود که باعث همراهی تمامی حضار با قطعات میشد. اما نقطه عطف این اجرا، رونمایی از قطعهای جدید بود که یکی از اعضای گروه آن را معرفی نمود. این قطعه که “فاتلو” نام دارد با صدای فرزاد مرادی اجرا شد و ریتم دلنشین و روانش باعث شد از همان ابتدا مورد استقبال تماشاچیان قرار گیرد. این اثر که یک قطعه کرمانی است کلکسیون رستاک را تکمیل تر از قبل کرد. به جرات میتوان گفت هیچ گروه و یا هنرمند دیگری در ایران سراغ نداریم که این چنین گستره وسیعی از کشور را پوشش داده باشد و در عین حال در اوج کیفیت هنری سیر کند. رستاک نه تنها یک گروه موسیقی است بلکه فرزند ایران است، به قول پیرمرد اردبیلی؛ اینها عصاره فرهنگی ایران هستند. حال باید منتظر بود و دید که رستاک چه زمانی سراغ موسیقی عرب زبانان ایرانی و یا ترکمنهای دوست داشتنی خواهد رفت!
گفتنی است در این اجرا احسان اسداللهی(نوازنده گارمون ) و صفرعلی رمضانی ( نوازنده کمانچه) نیز رستاکیها را در اجرای قطعات آذری و گیلکی همراهی نمودند.
سایر قطعاتی که گروه در جمع حاضرین در سالن اجرا کرد نیز به ترتیب اجرا، عبارت بودند از؛
قطعات کُردی( وهار)، آذری(لاله لر)، جنوب کرمان (سکینه)، گیلکی( رعنا)، کُردی(بوتورای)، کرمانی(فاتلو)، لری (بارو بارو)، خراسانی(لیلا)، بندری( هله مالی)،شیرازی( جینگ و جینگه) و کُردی( سوزله).
پیش از اجرای قطعه آخر نیز بهزاد مرادی از گروه “کانیراش” جهت طراحی و تولید لباس های گروه تشکر کرد و همچنین از همکاری موسسه “آوای هنر” که مقدمات برگزاری این کنسرت را فراهم کرده بود تقدیر به عمل آورد.
و اما در پایان باید به دو مساله مهم تاکید نمود؛ نخست آن که در این روزها که جامعه تحت فشار تحریمها به سختی با مشکلات دست و پنجه نرم میکند باید قدر هنرمندانی چون اعضای رستاک را دانست چرا که پس از اتمام کنسرت، آن چه که در لابی تالار وحدت دیده میشد شور و شوق حضار بود که از فرط شادی همگی مشکلات روزمره را به کناری نهاده و از فضای شیرینی که رستاک خلق کرده بود لذت میبردند. از همین رو است که باید قدر چنین هنرمندانی را دانست، ارجشان نهاد و در میان پر قو حفاظتشان کرد. چرا که چنین گروهی با مجموعههای بیشمار پاپ و اخیرا راک و… بسیار متفاوت است و دقیقا میتوان گفت؛ رستاک فرزند ایران است. پس بهتر آن است که این فرزند تنی را ارج و قرب نهیم به جای پاپی که جد اندر جد قرابتی با فرهنگ ایران زمین ندارند. مورد دوم نیز قطعی اینترنت و آثار مخربش بر فضای فرهنگی کشور است، چرا که همه گروهها و هنرمندان مانند رستاک از چنین استقبالی برخوردار نیستند و حتی یک روز قطعی اینترنت باعث میشود اجراهایشان با صندلی های خالی مواجه شود. متاسفانه زمزمههایی از راهاندازی پدیده عجیبی به نام “اینترنت ملی” یا همان “اینترانت” شنیده میشود که قطعا یکی از بزرگترین قربانیانش جامعه نحیف هنری ایران خواهد بود.
در ادامه گزارش تصویری موسیقی فارس از کنسرت گروه رستاک را ببینید؛
اختصاصی موسیقی فارس