موسیقی فارس_سارا صادقی: سحر شاطری گفت:تاکنون مدرس درامر خانم نداشتهایم، این موضوع برای خانم ها جالب است چون می بینند که می توانند در عرصه موسیقی هم به عنوان مدرس فعالیت کنند.
سحر شاطری نوازنده درامز،سازهای کاخن،کوزه،دف و مدرس موسیقی کودکان و بزرگسالان است ،وی ساز درامز را در سال ۱۳۸۵ با استاد امیرعلی طاهری آغاز کرده است و در ادامه تمرینات مستمر خود را در سالهای اخیر با استاد علیرضا طباطبایی ادامه داده است او به عنوان یک نوازنده خانم در گروه های موسیقی بانوان «بوی گندم»،«آرزونا»،«پای بند»،گروه کر بانوان «متسو» فعالیت های خود را دنبال کرده است و اکنون هم عضو فعال ارکستر «دف نوازان جم»است . چون ساز درام یک ساز مردانه است با این بانوی موزیسین پیرامون آموزش این ساز،مشکلات بانوان عرصه موسیقی به طور کلی روند آموزش موسیقی در کشور گفتوگویی داشتیم که در ادامه می خوانید:
چطور شد که وارد عرصه موسیقی شدید و به عنوان یک نوازنده درامزبه فعالیت های خود ادامه دادید؟
چون در خانواده ای بودم که پدر ومادر هردو موسیقی را می شناختند از کودکی به سمت موسیقی رفتم. نخستین سازی که در دست گرفتم تنبک بود؛ ولی نوازندگی درامز را ازاواخر سال ۸۵ تقریبا نزدیک به نه سال وخورده ای است که شروع کردم وادامه دادم . سپس به مرور زمان سازهای دف، کاخن را شروع کردم،ولی درامز در اولویت بود.
آموزش ساز درامز را با علی طاهری شروع کردم ؛مدتی استاد نداشتم سپس با علیرضا طباطبایی کار اموزش را دنبال کردم؛ این استاد نقش مهمی در فعالیت حرفه ای من داشت.
مهم است در شروع هر کاری از چه کسی آموزش ببینی تا درفعالیت های آینده ات تاثیر بگذارد.
از چه سالی به طور حرفه ای موسیقی را شروع کردی ؟
فراگیری ساز دف را در سال ۱۳۹۰ با استاد کریمیان آغاز کردم و درادامه ساز کاخن و کوزه را فراگرفتم. در طی سالها فعالیت هایم عضو اجرایی مدرسه درامز آریان،عضو فعال «انجمن نوازندگان درامز ایران»بودم ودر دوره های تخصصی درامز با «اندی روده» نوازنده و مدرس آلمانی، «درامز رکوردینگ» با «آنتوان فدوی» نوازنده مجرب درامز، با «یوست نیکل» نوازنده و مدرس حرفه ای درامز در آلمان، «درام تیونینگ» با استاد «مانی فون بوهر» نوازنده پیشکسوت آلمانی، «نوازندگی کاخن» با استاد «حکیم لودین»، به عنوان «درام تکنسین» در سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر – بخش راک و تلفیقی – زمستان ۱۳۹۴حضور وشرکت کردم.از دیگر فعالیت هایم می توانم به عضویت در گروه دف نوازی مازندران و اجرای گروهی در سالن هلال احمر مازندران – تابستان ۱۳۹۰ اشاره کنم.
در کدام گروهها به طور حرفه ای به عنوان موزیسین درامز کار کردید؟
اواخر سال ۹۳ یا اوایل سال ۹۴ بود که به عنوان موزیسین دامربا گروه موسیقی بوی گندم فعالیت خود را شروع کردم ودر طول این مدت با گروههای موسیقی بانوان «پای بند» ،گروه موسیقی کربانوان« متسو» ،«آرزوناک» وارکستر بزرگ «دف نوازان جم » همکاری داشتم .
ارکستر دف نوازان جم برای من تجربه عالی بود ؛ خوشحالم به عنوان موزیسین در این ارکستر حضور دارم. دوست دارم این امکان برای من فراهم شود تا در کنارخوانندگان مطرح کشورمان به عنوان نوازنده درامز یاحتی در زمینه سازهای دیگر فعالیت داشته باشم. با چند گروه بانوان برای همکاری صحبت کرده ام.
چرا تعداد بانوانی که نوازنده درامز هستند کم است ! دلیلش مردانه بودن این ساز نیست؟
هنوز جا نیافتاده است که یک خانم می تواند نوازنده درامز باشد؛ برای همین خانمهای کم تری سراغ ساز درامز می روند؛ معمولا بانوان تمایل بیشتری به آموزش سازهای کوبه ای چون دف وتنبک دارند. موزیسین های درامر که فعالیت صحنه ای و هنری با گروهها داشته باشند ۴ الی ۵ نفر بیشتر نیستند.
در شرایط کنونی حضور نوازندگان خانم را در عرصه موسیقی چطور می بینید؟
حضور نوازندگان خانم نسبت به گذشته بیشتر شده است ،از این بابت خوشحال هستم. امیدوارم هر روز این روند ادامه داشته باشد ؛راه زیادی مانده است که موزیسین های سازهای کوبه ای، درامز و پرکاشن دیده شوند.
نوازندگان خانم حضور پررنگی درسازهای ذهی ،کلاسیک ،پیانو یا سازهای سنتی مثل دف ،سه تار ،قانون دارند. خیلی راحت می توانند به عنوان نوازنده این سازها در ارکسترها وگروههای موسیقی فعالیت کنند ولی نوازندگان درامز هنوز جای خود را پیدا نکرده اند.
افتخار من این بود که با ارکستر دف نوازان جم همکاری کنم و این یک نقطعه ای بود که نشان داد یک نوازنده درامز خانم می تواند با ارکستر بزرگ همکاری داشته باشد؛ خوشحالم که با این گروه همکاری می کنم . هنوز ۹۰ درصد از کسانیکه که من را می شناسند تعجب می کنند که من درامز می زنم و می گویند چرا ساز مردانه را انتخاب کردم. در صورتیکه اصلا من درامز را ساز مردانه نمی دانم.
به عنوان مدرس ساز درامز فکر می کنید چقدر آموزش این ساز با استقبال روبه رو بوده است؟
در زمینه آموزش کسانیکه مراجعه می کنند درصد آقایون بیشتر از خانم ها است ؛ خیلی از خانم ها دوست دارند این ساز را یاد بگیرند ولی چون تصور می کنند آموزش این ساز مشکل است به سمت آن نمی آیند، ولی به مروز زمان وقتی می بینند می توانند این ساز را به خوبی یاد بگیرند به طور جدی آموزش آن را دنبال می کنند.
ما اساطیر خوبی در زمینه درامز داریم ولی متاسفانه این ساز به عنوان ساز مردانه در همه جای دنیا شناخته شده است، اما به مرور زمان مخاطبان خود را پیدا کرده است . شاگردان من کودکان و خانم ها هستند وقتی می بینم هر روز با اشتیاق از من آموزش بیشتر می خواهند بسیار خوشحال می شوم . ما مدرس درامز خانم تا کنون نداشتیم این موضوع برای خانم ها جالب است چون می بینند که می توانند در این عرصه هم به عنوان مدرس فعالیت کنند.
روند آموزش موسیقی در کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟
روند آموزش موسیقی خیلی پیشرفت کرده است، علم نوازندگان بیشتر شده است . انجمن نوازندگان درامز علیرضا طباطبایی تلاش های بسیاری را برای شناخت ساز درامز کرده است ؛ ما تاکنون ورک شاپ های خیلی خوبی داشتیم ؛ به نظر من هر چیزی که قابل آموزش دادن باشد، همیشه جای پیشرفت دارد وهمیشه نکته جدیدی در آن هست.
سخن پایانی ؟
امیدوارم نوازندگان موزیسین همیشه موفق باشند و کاری را که به آن عشق می ورزند را ادامه دهند و نتیجه زحماتشان را بیشتر ببینند ؛ آرزو می کنم نوازندگان کوبه ای و درامز خانم هر روز خوشحال تر و بهتر باشند و در پایان ایام سوگواری امام حسین (ع)را تسلیت می گویم.