موزیک فارس_پانیذ رحیمی: خسرو جعفرزاده موسیقی شناس، معمار و نویسنده کتاب موسیقی ایرانی شناسی، متولد سال 1320 و اهل همدان بود.
در سال 1339 پس از اتمام دوره دبیرستان به شهر وین در کشور اتریش مهاجرت کرد.وی پس از تحصیل در رشته معماری در دانشگاه فنی وین به معماری، طراحی و نظارت در همان شهر پرداخت. از سال ۱۳۵۹ صاحب یک دفتر مستقل معماری در وین و عضو کانون مهندسان اتریش بود. نخستین فعالیت معماری او مربوط به تئاتر تجربی در خانه هنرمندان وین درمارس ۱۹۷۵ و نخستین مقاله او به زبان فارسی درباره «پیدایش معماری مدرن در وین» جولای۱۹۷۹ توسط مجله هنر و معماری تهران، در ایران منتشر شد.
آشنایی او با موسیقی به سن 12سالگی و مشق ویولون در اصفهان برمیگردد که تا 19 سالگی نیز ادامه داشت.وی پس از اتخاذ دیپلم مهندسی معماری،دردوران دانشجویی و سالهای اولیه فعالیت شغل مهندسی(دهه 50 شمسی) به غور و تحقیق در فرهنگ، هنر، موسیقی و بهویژه تاریخ هنر و فلسفه غرب مشغول بود.
مرحوم جعفرزاده در سال 1355 پس از آشنایی اش با هوشنگ ظریف در زمان اقامت در وین به فراگیری تار و ردیف های موسیقی ایرانی نزد این استاد مشغول شد. او پس از تاسیس انجمن هنرمندان ایرانی در وین فعالیت های شایانی قبیل نشر فصلنامه رهآورد وین، همنوازی در گروه شیراز، برگزاری کنسرتهای موسیقی ایرانی در وین انجام داد که در طی آن با افرادی چون حسین علیزاده، محمدرضا شجریان، پرویز مشکاتیان، داریوش طلایی، علیاکبر شکارچی، محمدرضا لطفی، شهرام ناظری، سیما بینا، حمید متبسم، کیهان کلهر، ارشد تهماسب و… همکاری کرد.شایان ذکر است که مرحوم جعفرزاده بررسی موسیقی ایرانی را عملا از سال 1358 آغاز کرد.
وی کتاب موسیقی ایرانی را توسط انتشارات هنر موسیقی به چاپ رساند،که این کتاب به دومین سری چاپ نیز رسید.
خسرو جعفرزاده در روز پنج شنبه مورخ 27 تیرماه چشم از جهان فرو بست و جامعه نویسندگان موسیقی ایران را در ماتم فروبرد.