موسیقی فارس-شبنم خان مصدق:چهل و هفت سال است که میخوانم ولی با نت های خالقی و رفقایم مثل حسین وزیرتبار، صبا، مرتضی پیانو یا مرتضی محجوبی ،اثر عجیبی روی من گذاشتند.
این بخشی از صحبتهای استاد بنان در گفتوگو با مسعود بهنود است که سالها پیش انجام شده است.
مسعود بهنود سالها پیش و حوالی سال 57 مصاحبه ای با استاد بی بدیل موسیقی سنتی و اصیل ایران زمین؛ استاد غلامحسین بنان از آرشیو منتشر شد که در ادامه آن با هوشنگ ابتهاج در باب غلامحسین بنان به گفتگو نشسته بودند .
استاد بنان درد این مصاحبه می گوید: من در سال ۱۳۰۶ شمسی شروع به کار کردم. درخانواده ای که موسیقی درآن جریان داشت زندگی میکردم. مادرم پیانو میزد و گوشم یواش یواش با نواها آشنا شد . شروع کردم به کار خودم در کنار مصطفی نی داوود وبعدخودم نیز علاقه پیدا کردم و رفتم پیش چند آخوند و درس میخواندم. تا اینکه قبل از شهریور ۱۳۲۰خودم یک خواننده کلاسیک قوی بودم. برخورد من با آقای وزیری مجبورم کرد که من را بیاورد به رادیو و با آقای خالقی کار کردم و کار و خواندن در ارکستر های کوچک را به من یاد دادند و سال ها با آقای خالقی در کنسرت انجمن کار کردیم .
بهنود در ادامه میپرسد فاصله چند سال است: من ۴۷ سال هست که میخوانم ولی با نت های خالقی و رفقایم مثل حسین وزیرتبار صبا مرتضی پیانو یا مرتضی محجوبی به اصطلاح ، اینها اثر عجیبی روی من گذاشتند. آن زمان آقای پیرنیا که در گلها بود قدری من را اذیت کرد و دیگر میل نداشتم که بخوانم و یواش یواش آمدم نظارت برنامه های رادیویی کردم عضو شورا بودم وتکمیل نوارها را میکردم و رسیدم به مشاوره هنری وزیر اطلاعات تا حالا که آمدم اینجا و کار می کنم .
وی در پاسخ به سوال بهنود که پرسید شما اول موسیقی را با خود کلونل شروع کردید در این مصاحبه می گوید: با آقای وزیری و کلنل . البته با آقای وزیری کار نکردم .با آقای روح الله خالقی بسیار کار کردم و ایشان خیلی هم علاقه داشتند به من و هرچه در چنته داشت رابه من آموخت .
در مصاحبه سال ۵۳ بهنود به استاد بنان میگوید: جناب بنان برگردیم به آن زمانی که شما زمانی میخواندید و اگر اشتباه نکنم علی خوانساری فقط. بنان می گوید: آقای رضوانی هم از اصفهان می آمد. اولا بنده به عنوان اینکه بخوانم نرفتم . این کاررابه خاطر رابطه ام با آقای وزیری خواندم. به هر حال من صدایی داشتم و گاهی افتخاری میخواستم بخوانم. من به عنوان اینکه خواننده بشوم نمیخواستم این کار را بکنم و صرفا خواندم. اگر خواننده بودم پول میگرفتم و خوب یک حقوق که دولت تعیین میکرد را میگرفتم که نمیشد که نگیرم. دولت تعیین میکرد و من هم گرفتم من از شخص هیچ چیز نگرفتم حتی سنار از کسی نگرفتم . یا کسی که بروم منزلش بگویم آقا مرحمت بفرمایید تا بخونم. اصلا چنین چیزی نبود. برای اینکه اگر قرارم بود برای پول بخوانم یک چیز مزخرف میخواندم. اگر قرار بود برای پول بخوانم حواسم بود پول را بگیرم و در بروم و آن سوزو حالی را نداشتم که باید داشته باشم به طور خالص برای کار .بیشترهم کارهایی را خواندم که مال آقای وزیری بود که هارمونی دارد .
در ادامه این مستند ، ابتهاج می گوید ما در سراسر تاریخمان چنین هنرمندی که چنین کار کرده باشد نداریم. هنر بنان سرشتی است و یک درصد از آن آموختنی است. از لحاظ زحمت کشیدن هم بی نظیر بود.من از میان کسانی که بودند، ساز زدن برخی ها را دوست داشتم. یکی وزیر تبار بود که زیبا کلارینت میزد .ایرانی زدن هایش را خود فرنگی ها تعجب میکردند و انگشت به دهان میماندند و ماتشان میبرد صبا بود جواد معروفی بود وخالقی بود.مرتضی خان محجوبی بهترینشان بود که پیانیست بودند .
در بخشهای بعدی این مستند در دنیای اکنون بهنود با استاد ابتهاج درباره استاد بنان به گفتگو نشسته است
ابتهاج میگوید: من 11-12 آواز شور از بنان را دریک نوار برای خودم جمع کردم تمام این شورها را گوشه هایی را خود او در سرآغاز سرلک و رضوی خوانده است .شما در آنجا هیچ وقت نمیبینید که اوج های شور را خوانده باشد.
جایی صدای خودش را خوانده و میشناخته و میدانسته که چه کار کند . یک آواز چهارگاه دارد بنان روی صفحه ضبط کرده با اوج که خیلی بالا خوانده و خود گفته است که این را برای رقابت با زندی خوانده است. ولی شاهکاری است واقعا.
مصاحبه مسعود بهنود را با استاد بنان تماشا کنید؛
اختصاصی موسیقی فارس