موسیقی فارس-لی لا رضایی: مجید فلاح پور؛ از تهیهکنندگان صاحب نام و کاربلد حوزه موسیقی است که تاکنون کنسرتهای بسیاری را در سرتاسر ایران برگزار کرده است. وی علاوه بر این از صدابرداران قدیمی این عرصه است و همکاری با خوانندگان بنامی را در کارنامه هنری خود دارد. در حوزه کنسرت بانوان نیز یکی از پرچمداران است که سعی کرده تاکنون فعالیت بانوان عرصه موسیقی را به صحنه برده و در معرض دیگر بانوان علاقه مند قرار دهد.
با وی گفت و گو کرده ایم:
*با توجه به اینکه این روزها هزینه سالن و دیگر هزینه ها زیاد شده است و شما همچنان کنسرت برگزار می کنید، آیا این به ضررشما نخواهد بود؟
-نمی شود گفت متضرر
می شویم، شاید مانند گذشته نباشد ولی وقتی با عشق و علاقه کاری را انجام دهید، هرگز به مسائل جانبی فکر نمی کنید، رفتن و رفتن و ادامه دادن تو را به هدف نزدیک می کند و همین طور باعث می شود به ضرر و زیان فکر نکنی و نهایتا این تویی که برنده ای.
* چطور می شود که یک صدابردار موسیقی، همزمان به یک تهیه کننده تبدیل می شود؟
صرفا عشق و علاقه. من سال هاست که دارم در این عرصه فعالیت می کنم که لازم می دانم مردم علاوه بر موسیقی پاپ موسیقی سنتی را بشناسند. این موسیقی ریشه در قلب و روح مردم ماست و باید زنده نگهداشته شود.
*آن یک نفر شما هستید؟
نه تنها من، بلکه هر کسی که دغدغه فرهنگی و هنری دارد، سعی می کند اعتبار موسیقی ایران را حفظ و به اشاعه آن کمک کند.
به اعتقاد من هنر مرز نمی شناسد و شخصا محدودیتی برای هنر قائل نیستم. به نظر من موسیقی در انواع مختلف ارزشمند است و من چون سالهاست که در جایگاه صدابردار فعالیت می کنم، موسیقی سنتی را نیز به خوبی می شناسم و علاقه بسیاری به آن دارم. برای شناساندن آن به همگان تلاشم را می کنم، چرا که این موسیقی بخشی از فرهنگ ایران است و حیف است که شنیده نشود. چرا باید تهیه کنندگان فقط به فکر سود جیب خود باشند؟ چرا موسیقی سنتی باید مهجور بماند؟ شخصا شاهدم که بیشتر تهیه کنندگان به دنبال موسیقی های پاپ هستند که برایشان درآمدزایی دارد. چون این سبک طرفداران زیادی دارد و قطعا از کنسرت های آن نیز استقبال می شود.
*فکر می کنید توانسته اید به اشاعه آن منجر شوید؟
حتی اگر به اندازه یک درصد هم توانسته باشم، کافی است. حتی اگر یک نفر به کنسرت بیاید برایم کافی است که تلاشم را کرده ام و آن یک نفر را به شنیدن موسیقی خوب کشانده ام.
*یعنی انواع دیگر موسیقی، خوب نیستند؟
اصلا این منظورم نبود. هر موسیقی مخاطب خود را دارد. اما موسیقی مد نظرمن موسیقی سنتی ایران است که دیرینه است و کهنگی خود را دارد.
*کنسرت های پیش رو از این دست هستند؟
بله البته کنسرتهای پاپ هم برگزار میکنم و در حال حاضر گروهی تشکیل دادهام که تئاتر موزیکال هست و سال آینده اگر عمری بود روی صحنه میبرم و همچنان در این سیک و سیاق باقی خواهم ماند. شاید از این کنسرتها به اندازه کنسرت های پاپ استقبال نشود، اما هنوز هم هستند کسانی که به این موسیقی گرایش دارند و این ارزشمند است.
*چه پیشنهادی برای هرچه بیشتر شنیده شدن این موسیقی دارید؟
وقتی همه جا موسیقی پاپ شنیده می شود، مردم ناخودآگاه به آن سمت کشیده می شوند. من نمی گویم همه جا از موسیقی سنتی استفاده شود، ولی اگربه قدر کافی به گوش مردم برسد حتما از آن استقبال میکنند، چون ذاتا و از کودکی با این موسیقی آشنا هستند، نمونه اش لالایی هایی که مادرانمان برایمان می خواندند که ریشه در ملودی ها و آواهای نیاکانمان دارد.
از طرفی مسولان نیز باید از این موسیقی و بخصوص تهیه کنندگان آن حمایت کنند تا این عرصه نیز برای کسانی که در آن قدم گذاشته اند، درآمدزا باشد.
*چشم انداز این موسیقی و کنسرتهایش را چگونه ارزیابی می کنید؟
اگر به آن توجه نشود، از بین می رود. واقعیت این است که خیلی ها آمدند و در این حوزه فعالیت کردند، اما چون در آمدزایی برایشان نداشت، عطای آن را به لقایش بخشیده و رفتند.
گروههایی هستند که دارند فعالیت می کنند ولی اگر از آنها هم حمایت های لازم نشود، دلسرد و منحل می شوند و دیگر ادامه نمی دهند. چشم انداز را باید خودمان بسازیم تا اتفاقات خوبی که منتظرش هستیم بیفتد.
*تهیه کنندگی در این حوزه چگونه است؟
راه رفتن روی لبه تیغ است. اگر تهیه کننده نتواند در جهت شناخت هنرمند و هنرش عملکرد مثبتی داشته باشد، یعنی باخت داده است.
ناگفته نماند که هرکاری ریسک خودش را دارد و نمی شود گفت فقط تهیه کنندگی ریسک پذیر است. اما کار خوب همیشه مخاطب خود را دارد.