موسیقی فارس-برزو امیری متولد ۱۳۵۹ کرمانشاه، نوازندگی را از دوران کودکی آغاز کرد.
در سال ۱۳۷۶ فعالیت رسمی خود را در تهران در زمینه موسیقی با اجرای کنسرت های متعدد همراه با گروه های مختلف از جمله کوبان و چهل دف و… آغاز کرد.
در سال ۱۳۸۴ با تشکیل گروه تَرنگ به اجرای موسیقی اصیل ایرانی و موسیقی نواحی ایران از جمله موسیقی کُردی،خراسانی و لری پرداخته و کنسرتهای موفقی در تهران و شهرستان های مختلف اجرا نموده است.
وی با سازهای ویولن،کمانچه و دف آشنایی کامل دارد و در این زمینه نزد اساتیدی همچون استاد اردشیر کامکار و استاد هادی منتظری آموزش دیده و بهره های فراوان برده است. از آثار منتشر شده وی می توان به آلبوم “حکایت” به خوانندگی حسین علیشاپور، “ژینا” به خوانندگی محمدرضا دارابی، “باهم” به خوانندگی حمید خزاعی و چند آلبوم در دست تهیه و انتشار اشاره کرد.
همچنین آلبوم “فرشته های زمینی”(موسیقی کودک) که در سال ۱۳۸۵ منتشر شد، از دیگر آثار این هنرمند جوان است. آخرین اثر وی که به زودی روانه بازار می شود آلبوم “زیر و بم”شامل تکنوازی کمانچه است که ۸ قطعه از ساخته های وی را دربرگرفته است. این آلبوم با همکاری و همراهی و نوازندگی مصباح قمصری منتشر می شود. همچنین آموزشگاه موسیقی آوای تَرنگ که ۶ از تاسیس آن می گذرد، زیر نظر وی مشغول فعالیت است.
با وی درباره کنسرت پیش رو گفت و گو کرده ایم که می خوانید:
* کنسرت پیش رو درچه راستا و برچه اساسی برگزار می شود؟
-این کنسرت در راستای موسیقی اصیل کُردی و بر اساس ملودی های محلی نقاط مختلف کُرد نشین اجرا می گردد که سعی کردیم در این اجرا از ریتم ها و ملودی های اصیل کُردی استفاده کنیم.
* چه قطعاتی در چندبخش خواهد بود؟
-قطعات مامه شوان، بزمی شادی، گیانکم کژال، لنجو لار، متوره و چندین قطعه دیگر در دستگاه شور و آواز بیات اصفهان در دو بخش اجرا می شود.
*ترنگ از چه سازهایی تشکیل شده است و این سازبندی به چه دلیل اتفاق افتاده است؟
– از آنجا که گروه تَرنگ هم در بخش ایرانی و هم در بخش محلی فعالیت دارد، سازبندی گروه بر اساس سازهای ایرانی می باشد از جمله کمانچه، سنتور، عود، تار، تمبک، دف و غیره! ولی در کنسرت هایی که موسیقی محلی اجرا می شود، از سازهای بومی آن نقاط نیز استفاده می کنیم. مثلا در موسیقی کُردی از سازهای دیوان، بالابان و سرنا بهره می بریم که از سازهای بومی این مناطق هستند.
*ترکیب قطعات در این کنسرت و تلفیق به چه صورت است؟
در این کنسرت سعی کرده ایم از نوع لهجه های کُردی در قطعات استفاده کنیم که خود یک کار جدید در موسیقی کُردی است که جناب نورالدین بزله به خوبی و با قدرت تمام این لهجه ها را اجرا می کند.
* چقدر از شخصیت شما به عنوان سرپرست این گروه در ترنگ و اجرای پیش رو دیده می شود؟
-گروه تَرنگ از روزی که توسط شخص من تاسیس شد، بر اساس شخص محوری نبوده و تمام اعضا گروه به یک اندازه برای موفقیت گروه تلاش می کنند. من نیز مانند بقیه اعضا در پیشرفت و موفقیت گروه در تلاش هستم.
*شما با خوانندگان بسیاری همکاری داشته اید. همکاری با هر یک قطعا نیازمند تجربه های بسیاری است. این همکاری ها موجب نمی شود تداخل موضوعی و محتوایی نمی شود؟
بله! بنده افتخار همکاری با خوانندگان و اساتیدی همچون محمدرضا دارابی، جمشید عزیزخانی، بهروز توکلی، جواد حسینی و … در موسیقی محلی و حسین علیشاپور، مجتبی عسگری، حمید خزاعی، علی قناعتی را در موسیقی سنتی داشته ام.
ما در هر اجرا سعی کرده ایم قطعاتی که بیشتر به صدای خواننده ای که برای اجرای مورد نظر مشخص کرده ایم، همخوانی داشته باشد ولی از لحاظ محتوا بستگی به سبک کار دارد که هر یک مشخص و تعریف شده اند.
*به تلفیق در کارهایتان چه نگاهی دارید؟
بستگی به این دارد که تلفیق از لحاظ سازبندی باشد یا تنظیم! کلا مشکلی با تلفیق ندارم و از از آن استقبال می کنم.
*جایگاه موسیقی ملی ایران در دنیا کجاست؟
-موسیقی ایران موسیقی بسیار عمیق، دارای هویت و پر از احساس است که میتواند جایگاه بالایی در موسیقی بین الملل داشته باشد که این مهم با تبلیغات بیشتر و شناساندن موسیقی اصیل ایرانی اول به خود هموطنان عزیز و بعد با شرکت گسترده گروههای خوب موسیقی ایرانی در جشنواره های مختلف خارجی و داخلی می توانیم جایگاه واقعیه موسیقی خود را تثبیت کنیم.
*چه تمهیداتی برای جهانی شدن دارید؟
– در این راه موانع زیادی وجود دارد که خیلی از آنها قابل بیان نیست اما برنامه های هدفمندی جهت اجراهای خوبی در خارج از کشور داریم.
*در کنسرت پیش رو از این تمهیدات بهره گرفته اید؟
-تا حدودی بله.
*موسیقی بومی این روزها طرفدار زیادی ندارد. آیا فعالیت در این زمینه ریسک نیست؟
کلا موسیقی ایرانی و محلی طی سالهای اخیر کم مخاطب شده است و ما با عشقی که به این موسیقی داریم و با تمام مشکلاتی که وجود دارد گام در این راه گذاشته ایم و ادامه می دهیم.
*به لحاظ اقتصادی این مقوله برای شما رضایت بخش است؟
-نه متاسفانه.
*فکر می کنید از این موسیقی در آینده که با انبوه موسیقی و انواع مختلف آن مواجهیم، استقبال شود؟
-اگر به همین منوال پیش برود که کلا مخاطبی برای آن وجود نخواهد داشت در آینده زیرا به خاطر درست کار نکردن و عدم تبلیغات برای شناساندن سازهای ایرانی و نوع درست موسیقی ایرانی و محلی رفته رفته به تاریخ سپرده می شود و موسیقی های به مراتب ضعیف تر و بی محتواتر جای آن را می گیرد که اکنون نیز این نوع موسیقی ها بسیار شنیده می شود.
*از آنجایی که در زمینه آموزش نیز فعالیت دارید، فکر می کنید این مقوله در ایران تثبیت شده است؟
-نه متاسفانه در آموزش نیز ما به شدت دچار مشکل هستیم و برای تقویت و نوآوری در این زمینه نیز کمتر تلاش دیده شده است که امیدوارم روند روبه رشدی در آینده داشته باشیم.
* برنامه آینده آموزشگاه و گروه ترنگ چیست؟
– آموزشگاه طبق روال همیشگی اما برای گروه و اجراهای متعدد و متفاوت برنامه ریزی داریم که در جریان آن قرار می گیرید.
*حرف آخر؟
-امیدوارم موسیقی ایرانی و محلی که یکی از گنجینه های مهم فرهنگی و هنری این سرزمین کهن است به جایگاه اصلی خود برسد و روزی باشد که با هموطنان عزیز با حمایت خود از به فراموشی سپرده شدن این گنجینه جلوگیری کنند.